پتانسیل سنجی انرژی باد در استان کرمانشاه

کاهش سریع سوخت‌های سنگواره‌ای، بحث گرمایش جهانی و اثر پدیده‎ی گلخانه‌ای، آلودگی‎های محیطی و ریزش باران‌های اسیدی، لزوم توجّه به انرژی‌های تجدیدپذیر، به‎ویژه انرژی باد را به‎عنوان یک انرژی تمیز، پایان‌ناپذیر و رایگان، بیش از پیش افزایش داده است. در این پژوهش، ارزیابی پتانسیل انرژی باد در استان کرمانشاه، بر پایه‎ی داده‌های جهت و سرعت سه‎ساعته‎ی باد ایستگاه‌های همدید کرمانشاه، اسلام‌آباد غرب، روانسر، کنگاور و سرپل‌ذهاب، در طول سال‌های 1997 تا 2006 انجام شد. برای ترسیم گلباد ایستگاه‌ها از نرم‎افزار Wrplot و برای برازش داده‌ها از توزیع احتمال ویبول استفاده شد. در ادامه، چگالی توان باد سالانه در ترازهای ارتفاعی 10، 20 و 50 متر به‎دست آمد که برای برآورد سرعت باد در ارتفاع بالاتر از 10متر، از مدل قانون توان یک‎هفتم استفاده شد. همچنین پراسنج‌های دیگری همانند سرعت ‌نامی، محتمل‌ترین سرعت و زمان کاربرد مناسب باد، محاسبه شده و در پایان، مناطق مستعدّ تولید انرژی باد در استان بر اساس جدول طبقه‌بندی سایت‌های بادی آمریکا رتبه‌بندی و به‎نمایش گذاشته شد. بر پایه‎ی محاسبات انجام شده، پتانسیل انرژی باد تراز 10 متر ایستگاه‌‌های روانسر، سرپل‌ذهاب، کنگاور، اسلام‌آباد غرب و کرمانشاه به‎ترتیب 254، 223، 214، 146 و82 وات بر مترمربّع در واحد سطح به‎دست آمد که این مقادیر در ترازهای بالاتر به یک نسبت مساوی، برای همه‎ی ایستگاه‌ها افزایش می‌یابد. نتایج پژوهش گویای این است که سه ایستگاه‌ روانسر، سرپل‌ذهاب و کنگاور، پتانسیل مناسبی برای تولید انرژی باد دارند. منطقه‎ی اسلام‌آباد غرب در صورت استفاده از توربین‌های بادی مرتفع، برای بهره‌برداری از انرژی باد مناسب است و کرمانشاه برای استفاده از انرژی باد، پتانسیل مناسبی ندارد.